Muziek
Voices in the sky
Het origineel van de Moody Blues op plaat (hitsingle 1968) is prachtig, maar deze life uitvoering van Justin Hayward met Norda Mullen uit 2013 mag er ook zijn. I love those dwarsfluitpieces! Very very very beautiful.
20 jaar geleden
In 1995 woonde ik met mijn zoon in Tiel. Hij zat op de basisschool in de buurt, ik zat in het derde jaar van de deeltijdopleiding leraar Nederlands in Utrecht.
Ik liep stage aan het Lingecollege. Maar die week werden de lessen die ik zou geven uitgesteld, wegens hoog water.
Wij moesten evacueren.
In juni dat jaar overleed Rory Gallagher. Maar dat ontdekte ik pas jaren later.
In augustus kreeg ik de diagnose borstkanker. (alstublieft mevrouw L)
20 jaar later. Je verwacht het niet.
Ik ging gewoon ouder worden. Ik ben aan het oud worden.
Easy come, easy go.
Ik heb hem ooit gezien. Nee niet op een station of zo en ook niet in de verte maar in een studio voor tv – opnames. Op nauwelijks een meter afstand zaten we in amechtige adoratie en aangeschoten door de gratis drankjes vooraf, plezier te maken. En dat is uitgezonden.
Update. Mijn buurvrouw heeft ook 20 jaar geleden kanker gehad. Nu is ze dood.
‘Thuis’
Achter me vele mooie uren
achter me veel van wat ik wil
achter me kan ik niets meer sturen
en vóór me, vóór me is het stil
Achter me namen en gezichten
meisjesstemmen en het feestgedruis
achter me achterhaalde plichten
en vóór me de weg naar huis
Achter me de handen die me streelden
achter me dacht ik nooit aan thuis
achter me ook dagen van verveling
en vóór me de weg naar huis
ik kom terug, altijd terug
ik heb je lief en ik kom thuis.
Thé Lau
Concert
Ik weet niet of het Apeldoorns is, Nederlands of des mensen, maar dat dan vlak voor aanvangstijd van het concert mensen aan de wandel gaan, omdat ze ineens ontdekken dat het balkon nog half leeg is. En als er één schaap over de dam is .. dus de een na de andere stond op en wij bleven gewoon zitten tot een paar rijen voor ons lege plekken ontstonden.
Gelukkig zat iedereen op zijn of haar plek toen het begon, stipt op tijd. Ik zat goed (genoeg). De Grote Kerk in Apeldoorn was bomvol en feestelijk aangekleed en geluimd.
Ik stopte mijn cameraatje weg.
Oud-burgemeester de Graaf was er ook en nog meer oude burgemeesters wiens partners apart welkom werd geheten, door de voorzitter van Vrienden van de Grote Kerk.
Al binnen enkele minuten blies het koper van het Parnassus Ensemble tranen in mijn ogen. ‘Jeremiah Clarke King’s March’ kwam bij me binnen! Daarna heb ik rechtop in de zon het Wilhelmus gezongen, couplet 1 en 6. Samen met het Bachkoor en alle anderen hoor.
Vervolgens stukken van Händel en Mozart waarvan de laatste verantwoordelijk is voor de Krönungsmesse, die tot slot werd uitgevoerd door koor, orkest en solisten.
Zelfs de daverende applausen* klonken me als muziek in de oren.
Solisten:
Drew Santini (bariton)
Rein Kopla (tenor)
Titia van Heyst (sopraan)
Yvonne Kok (mezzosopraan)
organist: Hans Erik Dijkstra.
*volgens mijn van Dale komt applaus niet in het mv voor.
Hm.
De Appelboom 