(oh ja ik heb een weblog).
Ik heb mijn jas maar weer uitgetrokken.
Weeklang de nachten bij mijn tante doorgebracht omdat ze na een ingestorte rugwervel door artrose/botontkalking in afwachting van werking van morfine helse pijnen leed en niet meer alleen naar de wc kon en uit angst voor vallen ook niet meer durfde.
Intussen knapt ze wat op en maakt gebruik van een zogenaamde po-stoel.
Eén mantelzorger maakt nog geen zomer.
Velen bij elkaar zorgden er voor dat ze niet opgenomen hoefde te worden.
Dat kan tenslotte altijd nog.
Als je nog maar kort ergens woont en/of je bent meer een op jezelf type en/of je hebt ook niet veel in te schakelen familie, dan red je het mooi niet ‘zelfstandig’ thuis.
Zij wel.
De Appelboom 