Negen

moest ik worden, negen werden ik en mijn vriendjes
later, allemaal vroeger, maar ik zei neger, een woord

dat wel kon, ik word negerrrrrrrrr. Mijn broer fluisterde
in me dat ik groot werd en dat onder de haren van grote

kunstenaars kleine oren zitten en dat oren groeien
als je ouder wordt maar die van kunstenaars blijven klein

en daarom sterven ze jong, een gotspe. Vind je niet? Wat?
Laat maar. Mijn broer had ogen zonder kleur, heel authentiek

hoorde ik en dat kon wat worden. Ik vergat wat.
Elf alweer twaalf, veertien en ik bruinde, ik zonde

en er brak een tijd aan. Mijn broer kwam niet meer thuis.
In de zekerheid van een aantal onopgeloste vraagstukken

leidde ik een blank leven in een stad van grote mensen,
in de zekerheid van een aantal onopgeloste vraagstukken.

Gedicht van Anne Vegter, per vandaag onze nieuwe
Dichter des Vaderlands. Dus een dichteres die dichter werd.

Komende week

Komende week geen enkele afspraak in mijn agenda!
Zo vaak komt dat niet voor.
Ik kan dus eens flink aan de slag met mijn ideeën.
Ik wil o.a. onderzoeken of vrijwilligerswerk
in de zorg voor demente bejaarden wat voor mij is,
of er met name in de activiteitenbegeleiding een vacature is.
Daarnaast wil ik graag eens meedraaien op een school
voor Nt2 waar ze ook alfabetiseringscursussen geven.
Agenda

Laatste dag schaatsen

Sommige mensen gaan nu een rondje Elburg doen,
een kilometertje of 20
ze zijn goed voorbereid, hebben getraind op skates,
ze hebben drie lagen kleding aan, want de gevoels-
temperatuur is -12 graden.
*tot 1400 uur kunt u nog inschrijven