Ik ontmoette op het monument een Oostenrijkse vrouw die rook naar Zwitserse kaas. Ze vond het veel te warm voor alle indrukken. Ze genoot intens maar ze moest nu gewoon even haar verhaal kwijt. Ze helde over het tafeltje tussen ons in om mij met zachte stem deelgenoot te maken van de narigheid in haar leven, een familie van louter halve zolen begreep ik. Ik glimlachte en nam een paar slokken van mijn witte wijn. Zij hapte in haar boterham.
dit is Groenoordlaan 18, moet ik ook nog eens een keer heen.
Ik weet niet zeker of het kopiëren van monumenten vandaag ook vrij is.
De Appelboom 