Baas

Ik moet er vroeg voor uit de veren, ja waren het maar veren, maar een aardige baas is ook wat waard.
Als er wat fout gaat, begint hij niet meteen te schreeuwen ofzo, nee niet eens, maar gaat hij je eerst maar eens tegemoetkomen.

Tegemoetkomen.
Hoeveel mensen komen je nog tegemoet heden ten dage.

Veel mensen lopen langs je heen , om je heen, aan je voorbij, iedereen die wel eens in een stad of ander winkelcentrum is geweest zal dat kunnen beamen.

Ik bedoel werkelijk tegemoetkomen.
Gisteren had ik na het invouwen van de Dickensbijlage twee stuks tekort. Vergeten te tellen. Maar denk niet dat daar de fout zat, tellen kunnen ze wel. Enfin, ik blader terug, vast en zeker twee keer twee stuks ingevouwen. Ik boek niet direct succes en de helft zit al in de tassen buiten, ik vraag de baas of er bijlagen over zijn. Moet hij even naar de auto lopen. Doet hij. Vriendelijk en opgewekt, niet bezwaard of vermoeid.

En zo zijn er meer voorbeelden, niet hakken op fouten, maar van een olifant een mug maken, begrijpen wat er zoal mis kan gaan en complimenten geven als het goed gaat. En bedenken wat die fouten kan hebben veroorzaakt, legio mogelijkheden, niet eenzijdig jou beschuldigen, die mensen heb je, die zien dat blijkbaar maar als enige optie. Beetje sneu eigenlijk.

Dit maakt dat hoewel ik een zelfstandig eigen baas type ben toch met plezier voor een baas kan werken.

*dit boek heb ik niet gelezen, het is slechts ter illustratie het lijkt me wel interessant op zich.